[Strofe 1]
Ik loop snel langs het verkeerslicht
Drukke straten en drukke levens
En het enige wat we weten, is aanraken en gaan
We zijn alleen met onze veranderende gedachten
We worden verliefd totdat het zeer doet of bloedt of in de tijd vervaagt
[Refrein]
En ik zag je niet aankomen
En ik zal nooit meer dezelfde zijn
[Strofe 2]
Je komt langs en mijn schild valt
Je doorboort de kamer als een kanonskogel
Het enige wat we nu weten, is dat we niet mogen loslaten
We zijn alleen, enkel jij en ik
Boven in je kamer en onze leien zijn schoon
Gewoon dezelfde horoscoop, vier blauwe ogen
[Voorrefrein]
Dus je was nooit een heilige
En ik had lief in verkeerde tinten
We leren met de pijn leven
Gebroken harten van mozaïek
Maar deze liefde is braafjes maar ook wild
[Refrein]
En ik zag je niet (niet) aankomen
En ik zal nooit (nooit) meer dezelfde zijn
[Brug]
Dit is een staat van genade
Dit is het waardevolle gevecht
De liefde is een meedogenloos spel
Tenzij je het goed en juist speelt
Dit zijn de handen van vertrouwen
Je bent mijn achilleshiel
Dit is de gouden eeuw van iets goeds
En juist en echt
[Breakdown]
En ik zag je niet (niet) aankomen
En ik zal nooit (nooit) meer dezelfde zijn
[Refrein]
En ik zag je niet (niet) aankomen
En ik zal nooit meer
(Dus je was nooit een heilige
En ik had lief in verkeerde tinten)
Dezelfde zijn
(We leren met de pijn leven
Gebroken harten van mozaïek
Maar deze liefde is braafjes maar ook wild)
[Outro]
Dit is een staat van genade
Dit is het waardevolle gevecht
De liefde is een meedogenloos spel
Tenzij je het goed en juist speelt