Δικό σου ήταν το φταίξιμο, τι θέλεις, λοιπόν, τώρα;
Ήθελες να γίνεις ένας σαν κι εμάς,
και πώς νοσταλγείς εκείνες τις μέρες που ήσουν
μια μαριονέτα χωρίς κλωστές
κι όμως τώρα τις έχεις!....
Τώρα ούτε βήμα δεν κάνεις, εάν από πάνω δεν υπάρχει
κάποιος που να κάνει κουμάντο και να κινεί τις κλωστές για λογαριασμό σου.
Τώρα ο κόσμος δεν θα γελά πια μ’ εσένα,
δεν είσαι πλέον ένας σαλτιμπάγκος,
κοίταξε όμως πόσες κλωστές έχεις τώρα!...
Δική σου ήταν η επιλογή, τι θέλεις, λοιπόν, τώρα;
Έγινες ακριβώς ένας σαν κι εμάς,
από όλες τις ενέδρες του γάτου και της αλεπούς
ξέφευγες πάντα,
τώρα όμως ρισκάρεις περισσότερο!...
Τώρα ούτε βήμα δεν κάνεις, εάν από πάνω δεν υπάρχει
κάποιος που να κάνει κουμάντο και να κινεί τις κλωστές για λογαριασμό σου.
Και τώρα που σκέφτεσαι σαν ένας από εμάς
τα σχολικά βιβλία δε θα τα πουλήσεις,
όπως έκανες εκείνη τη μέρα
για ν’ αγοράσεις ένα εισιτήριο και να μπεις
στο θέατρο του Φαγοφωτιά,
εκείνα τα βιβλία τώρα θα τα διαβάσεις!...
Άντε δρόμο και κοίταξε να τα διαβάσεις όλα
και να τα μάθεις απ’ έξω.
Εκεί μέσα είναι γραμμένο πως οι σοφοί και οι τίμιοι
είναι εκείνοι που κάνουν την ιστορία,
κάνουν τους πολέμους, ο πόλεμος είναι κάτι το σοβαρό,
οι γελωτοποιοί και οι μαριονέτες δεν θα τον κάνουν ποτέ!...
Δική σου ήταν η επιλογή, τι θέλεις, λοιπόν, τώρα;
Έγινες ακριβώς ένας σαν κι εμάς.
Πριν ήσουν ένας γελωτοποιός, μια ξύλινη μαριονέτα
τώρα όμως που είσαι φυσιολογικός,
πόσο παράλογο φαίνεται το παιχνίδι που παίζεις!