Kapımı çal, oğlum, eve gel.
Başımda bekle.
Kollarımda uzan, neden olmasın?
Fazla uzun zaman oldu...
Neyi bekliyorsun?
Çünkü ben burada uzanıyordum,
Hatıraların ne yapmayacağını öğrenirken.
Sana ihtiyacım olduğunu gör, sana ihtiyacım var.
Bırak, gardımı indireyim ve yaralarımı sana vereyim,
Kalbimi aç.
Biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...
Camımı tıkla, eve gel.
Bir süre oldu, buralarda takıl,
Neden yapmıyorsun?
Zamanın sonuna kadar,
Benim olacağını söyle.
Bir yukarı tırmanış, savaşmak,
Kalbin asıl yapmak istediğiyle.
Sana ihtiyacım olduğunu gör.
Maskelerimizi çıkarıp sadece kendimiz olmalıyız,
Tamamen kırılıp parçalanmış, işte o zaman yıldız olabiliriz.
Oh, biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...
Işıklar karanlığı deliyor,
Galaksiyi bizim kıl.
Tam da olduğumuz yerdeki krallık,
Bir sabah gibi parlıyor.
Asla yalnız kalmayacaksın,
Yalnızca, beni seveceğine söz ver.
Asla fazla uzakta değilimdir,
Ve biz asla ayrılmayacağız,
Ve biz yıldızlar olabiliriz.
Oh, biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...
Eve dönüş yolumu buldum,
Kalbimde bir boşluk var.
Koşman için kollarımı açtım,
Bebeğim, gözlerini kapat ve şansını dene,
Peri masallarına inanmak için.
Seninle orada buluşacağız,
Oh, evet, ben de düşeceğim.
Seni burada istediğimi gör.
Daima, fakat korkum,
Beni lanetlemeye devam ediyor, rahat bırakmayacak,
Bu yüzden seni sevdiğimi söylemek zor.
Biz yıldızlar olabiliriz...
Oh, biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...
Biz yıldızlar olabiliriz...