Stammo int’ aùsto e chiòve,
nun pare cchiù ’a staggióne:
ma nun me fa ‘mpressióne,
anze me piace.
Me piace st’aria frésca
ca p’a fenèsta trase,
e ca me pare quase
aria ’e ll’autunno.
Me piace si p’a strata,
addo’ nun passa gènte,
io sènto sulamènte
parlà ddóje voce...
Malincunia, tu, fórse
tu, mme l’ hê fatta amà!...
E tu resuscità,
tu ’a faje, staséra...