Στάλα η ζωή, περνάει
φεύγει, πίσω δε γυρνάει
χάνεται όταν θυμώνει
και τον χρόνο τον χρεώνει
Παίρνει πίσω τα κλεμμένα,
δε χαρίζει σε κανένα,
φεύγει γρήγορα για όποιον δεν ξέρει να μετράει,
τον κοροϊδεύει και γελάει.
Σταλιά σταλιά, θα σε πιω σταλιά σταλιά,
μες στο ποτήρι μου σε βάζω.
Γουλιά γουλιά, θα σε πιω γουλιά γουλιά,
κι όταν μεθύσω, ας πεθάνω.
Στάλα η ζωή, περνάει
φεύγει, πίσω δεν κοιτάει
γίνεται αέρας που σε παίρνει και σε πάει,
χωρίς να σταματάει.
Παίρνει πίσω αυτό που δίνει,
σε κανέναν δεν αφήνει,
γίνεται σκοινί κι όταν σε δένει σε τραβάει
σε μεγαλώνει, σε γερνάει.