Εφτά δευτερόλεπτα μέχρι την ανατολή,
δεν το πιστεύω, είμαι ακόμα ζωντανός
και ο παράδεισος περιμένει εμένα.
Σκέφτηκα πως αυτό θα μπορούσε να είναι το τέλος
αλλά ξέρω πως θα καταλάβεις
οτι όλα αυτά με κρατάνε εδώ.
Ονειρεύομαι μια σκάλα για τους ουρανούς,
ο άγγελος μου κατεβαίνει από τον παράδεισο για να με πάρει.
Σε φτάνω μα μετά φεύγεις μακριά.
Όποτε με φωνάξεις
να ξέρεις πως θα είμαι μόνο ένα βήμα πίσω σου.
Οι αισθήσεις μου μου λένε πως έχω αλλάξει
μα ένα πράγμα ακόμα μένει.
Είμαι διχασμένος και το μίσος ακόμα με πονά.
Σιγά σιγά αρχίζω να συνειδητοποιώ
πως δεν θα ξανασμίξουμε,
θα πρέπει ακόμα να βαδίζω μπροστά.
Ονειρεύομαι μια σκάλα για τους ουρανούς,
ο άγγελος μου κατεβαίνει από τον παράδεισο για να με πάρει.
Σε φτάνω μα μετά φεύγεις μακριά.
Όποτε με φωνάξεις
να ξέρεις πως θα είμαι μόνο ένα βήμα πίσω σου.
Είναι κατάρα ή αρετή?
Τυφλώθηκα από τη λύπη.
Η απώλεια περιμένει,
η ψυχή μου καρφωμένη,
θα βρώ στο τέλος μια σκάλα
για τους ουρανούς.
Ονειρεύομαι μια σκάλα για τους ουρανούς,
ο άγγελος μου κατεβαίνει από τον παράδεισο για να με πάρει.
Σε φτάνω μα μετά φεύγεις μακριά.
Όποτε με φωνάξεις
να ξέρεις πως θα είμαι μόνο ένα βήμα πίσω σου.