Πάλι τσιγάρο η μοναξιά μου έβαλε στα χείλη,
πάλι κι απόψε σ’ ένα μπαρ μ’ έφερε να τα πιω,
με τη μορφή σου στο μυαλό αδειάζω το ποτήρι,
πάλι μιλώ με άγνωστους μήπως και ξεχαστώ.
Στα σκοτεινά παραπατώ, στο πουθενά γλιστράω,
με το κορμί μου στο κενό και την ψυχή μου στο θυμό
που ακόμα σ’ αγαπάω.
Πάλι τσιγάρο η μοναξιά μου `δωσε να καπνίσω
και τα ποτήρια γέμισε με δυνατό πιοτό,
με τη μορφή σου πάντα εδώ δε γίνεται να ζήσω,
δε γίνεται με άγνωστους για σένα να μιλώ.
Στα σκοτεινά παραπατώ, στο πουθενά γλιστράω,
με το κορμί μου στο κενό και την ψυχή μου στο θυμό
που ακόμα σ’ αγαπάω.