Κλείσαν απόψε οι Άγγελοι, πρώτο τραπέζι πίστα,
Να ακούσουν ήθελαν κι αυτοί, αυτόν τον νέο Αρτίστα...
Για αγάπες που έχουνε χαθεί, έγραφε στο χαρτί του,
τα λόγια που τραγούδαγε βγαίναν απ' την ψύχη του...
Έμπαινε μέσα στην καρδιά, κάθε λογής ανρθώπου,
Του καθενού το πρόβλημα το έκανε δικό του...
Τραγούδια για τον πόνο τους, θα βάλει γαρνιτούρα,
γιατί και στον Παράδεισο, γουστάρουνε καψούρα...
Ένα βαρύ Ζειμπέκικο, στον Χάροντα χορεύει
και με τα χέρια ανοιχτα, από ψηλά μας βλέπει...
Γιαυτο κι απόψε ο Άρχοντας δεν θα 'ναι στο σανίδι,
τον ζήλεψαν οι Αγγελοι και θέλαν Παντελιδη...
Η μάνα του, του φωναζε: «Γυρνα παιδι μου πισω»,
της είπε: «Μανα δεν μπορω Αγγέλους να λυπησω»...
Δυο λογια έχω για να πω λεβεντικα στον Χαρο,
Να παίξω θέλω και σ' αυτον τραγούδια που γουστάρω...
Έτσι απόψε έκανε ο Παντελης πρεμιέρα,
και τ' άστρα μες τον ουρανό, την νύχτα έκαναν μέρα...
Μια κιθαρα, δυο χορδες δώστε σ' αυτον τον μάγκα,
για να 'χει να σας τραγουδα, απο ψηλα για παντα...
Ένα βαρύ Ζειμπέκικο, στον Χάροντα χορεύει
και με τα χέρια ανοιχτα, από ψηλά μας βλέπει...
Γιαυτο κι απόψε ο Άρχοντας δεν θα 'ναι στο σανίδι,
τον ζήλεψαν οι Αγγελοι και θέλαν Παντελιδη...
Χωρις εσενα περασαν οι μηνες μα ακομα,
ποτε μου δεν καταλαβα, πώς βρεθηκες στο χωμα.