Soğuk, pencereler buğulanmaya başlamış yeniden,
dudaklarının arasından süzülen nefes ile,
milyonlarca anlamsız kelime.
Gurur bazen,
arzulardan da güçlüdür.
Seninle olabilmek için,
köprüleri geçiyorum, bizi ayırıyor diye.
Mutlusun biliyorum, çünkü benim günüm değil,
ve beni terk ederek alıyorsun intikamını.
Çiçekler veriyorum sana, ve bütün dünyayı,
arada sırada beni hatırla diye.