South London Forever [Turkish translation]

Tek başıma eve dönerken

Doğduğum yerin önünden geçiyorum

Ve eskiden içtiğim mekanların

Gençtim sarhoştum sokaklarda sendelerdim

Joiners Arms'ın önünde, ayakta zar zor duran taylar gibiydik

Sanat okuyanlarla, grupta çalan çocuklarla

Ekstaziden kafam iyiydi, daha yeni tanıştığım biriyle el eleydik

İçimden "Hayat daha bundan güzel olamaz" dedim

"Hiçbir şey bundan daha güzel olamaz,

Olamaz"

Sonra müzenin çatısına çıktık

Alttaki çimenlerde sevişen birileri vardı

Sonra adımı da unuttum

Evime giden yolu da

Simsiyah gözlerin ve ısırdığın o dudaklarla

Dünya senin emrine amadeydi sanki

Bundan daha güzel olamaz hayat

Bundan daha güzel ne olabilir ki?

Ne gördüm biliyor musun?

Yanan meydanları gördüm*

Ve şimdiye kadar yaptığım her şey

Senin adını haykırma biçimimdi

Bir kere, bir kere, bir kere daha

Bir kere, bir kere, bir kere daha

Kendi çocuklarımız olsun isteyen çocuklardan ibaretiz aslında

Bir şeylerin büyümesini izleyecek bir yer istiyorum

Yoksa çok büyük hayaller mi kurdum?

Yoksa vazgeçmem mi gerekiyor umduklarımdan?

Peki ya gün gelir de kar diye bir şey kalmazsa?

Ne bilirim ki ama ben

Hiçbir şey bilmiyorum ki ben

Yeşilin alabildiğine yeşil olduğundan

Bir de ilkbaharın kendine has bir hüzün getirdiğinden başka

Ne gördüm biliyor musun?

Yanan meydanları gördüm

Ve şimdiye kadar yaptığım her şey

Senin adını haykırma biçimimdi

Bir kere, bir kere, bir kere daha

Bir kere, bir kere, bir kere daha

Ne gördüm biliyor musun?

Yanan meydanları gördüm

Ve şimdiye kadar yaptığım her şey

Senin adını haykırma biçimimdi