اشتباهات فراموش شده، همانند برگهاي روي تنه درخت
زماني كه به صورت سكوتي مرده گريه ميكنم، غذا ميخورم و باران همه جا را نمناك مي كند
به خانه غم و درد را ميدهم
اتاق از آلياژ غم و اندوه ساخته شده است
به هواي ساكت ناله و فريادهاي ملايم را هديه بده
روكشهاي ردپاها احساس را نديده مي انگارند
در حالي كه با آواي درد زنده ام، براي خواسته ام به زنده ماندن، در حد مرگ مشتاقم
تنهايي كه به خودت تزريق كردي، داخل چشمهايم ميباري
تو رگهايم را باز ميكني و من از داخل خونريزي ميكنم. زماني ديگر
به خانه غم و درد را ميدهم
اتاق از آلياژ غم و اندوه ساخته شده است