Γνωρίζω την αλήθεια πίσω από εσένα, δεν υπάρχει παρά μονάχα φόβος
Κρύβεσαι πίσω από τη βία που ένιωσα χρόνο με τον χρόνο
Αναζητώντας κάποιον να πληρώσει το τίμημα του Δαρβίνου
Το γέλιο σου αντηχεί καθώς γεύεσαι τους θρήνους μου
Δεν μπορώ να ξεχάσω - τον πόνο και τη βρωμιά που έπρεπε να καταπιώ
Αυτό είναι το όριο - η ψυχή που βίασες θα σταθεί για μια φορά δυνατή
Δεν λες ποτέ να το καταλάβεις - τα δάκρυα του παρελθόντος είναι το μίσος του μέλλοντος
Καταραμένε Ψυχοθραύστη
Δεν υπάρχει διέξοδος, κάθε μέρα είναι ένα αδιέξοδο πόνου
Δούλεψα τόσο σκληρά για να κερδίσω τον σεβασμό, μα ήταν όλα μάταια
Κανείς δεν θα βοηθούσε φιλεναδίτσες που περιμάζεψε μισοπεθαμένες
Είναι η θεωρία της εξέλιξης, ο δυνατότερος επιβιώνει
Δεν μπορώ να ξεχάσω - τον πόνο και τη βρωμιά που έπρεπε να καταπιώ
Αυτό είναι το όριο - η ψυχή που βίασες θα σταθεί για μια φορά δυνατή
Δεν λες ποτέ να το καταλάβεις - τα δάκρυα του παρελθόντος είναι το μίσος του μέλλοντος
Καταραμένε Ψυχοθραύστη
Υπάρχει ένα καταφύγιο για 'μένα, όμως μονάχα μες το μυαλό μου
Έξω τα πάντα μαίνονται συνεχώς, ξανά και ξανά
Κακοποιώντας για την ηδονή, με ενστικτώδη δίψα για αίμα
Κυνηγώντας μέρα με τη μέρα - τα δάκρυα θα στεγνώσουν σε μίσος
Γιατί ο πιο αδύναμος βασανίζεται μέχρι να τελειώσει
Μέχρι να απορριφθεί απ' τη φωλιά, νεκρός και ξεχασμένος
Αυτό το μέγιστο σύστημα της άδολης επιλογής
Περιφρουρείται προσεκτικά από αδιαμφισβήτητα ψεύδη
Συνεχίζεις να ζείς - συνεχίζεις να σκοτώνεις
Ενώ οι προστάτες απλώς παρακολουθούν
Πράγματι εκπλήσεσαι όταν κάποιες φορές η εκδίκηση πέφτει πάνω σου;