Η κόρη της λύπης κάθεται στον ποταμό
Η κόρη της λύπης δεν ακούει το νερό
Η κόρη της λύπης κάθεται στον ποταμό
Η κόρη της λύπης δεν ακούει το νερό
Και μόλις φαίνεται σαν να είχες
Για να σηκωθείς δύναμη αρκετή
Η κόρη της λύπης αδύναμη και παράξενη
Το χέρι σου περιμένει και στέκεται παρά 'κει
Η κόρη της λύπης πάνω στο νερό πατεί
Την κόρη της λύπης την ακολουθείς εσύ
Η κόρη της λύπης βαθύτερα προχωρεί
Η κόρη της λύπης προς τα κάτω σε προσκαλεί
Και μόλις σκεφτείς πως
Όλα σου τα δάκρυα στραγγίξανε και πάνε
Η κόρη της λύπης δεν θρηνεί για όσα πέρασαν
Μα για ό,τι περασμένο θα'ναι.
Η κόρη της λύπης στο νερό κάθεται
Η κόρη της λύπης με τα χέρια σου τυλίγεται
Την κόρη της λύπης σιχαίνεσαι σαν φίλος να της δίνεσαι
Η κόρη της λύπης μα στη λύπη παραδίνεσαι
Και μόλις φαίνεται πώς
Όλα σου τα δάκρυα έχουν στεγνώσει
Η κόρη της λύπης το χέρι σηκώνει
Και τίποτα δεν έχει τελειώσει