Кога денот ќе се скрши, јас ке се совладам
зборувам во далечни растојанија, на моето срце му станува досадно.
Не прашувај, како сум
Не прашувај, јас сум во тага
Не прашувај, во пеколот сум од време на време
Не прашувај, се засрамувам
Не прашувај, неможам да кажам
Не прашувај, имам напади, мојата глава опкружена со чад.
Ах, овој оган ме убива полека
вгнездениот оган гори внатре во мене
Твојата љубов ме претвора во прашина.