Πέρα μακριά, υψώνονται τα Βουνά της Μοναξιάς
Μας αφήνουν να στεκόμαστε ψηλά
Ότι υπήρχε παλιά, βλέπουμε ξανά
Είναι το βασίλειό μας στο μακρινό φως
Το φλογισμένο βουνό κάτω απ'το φεγγάρι
Ανείπωτα λόγια, θα γυρίσουμε ξανά
Ένα τραγούδι για την πατρίδα μας, που αντηχεί
Και όσοι μας βρίσκουν θα ξέρουν τον σκοπό μας
Κάποιων που δεν λησμονήσαμε ποτέ
Κάποιον που δεν συγχωρέσαμε ποτέ
Δεν μας έχουν δει να γυρίζουμε ξανά
Θα πολεμάμε για όσο ζούμε
Με τα μάτια στην κρυφή πόρτα
Γερμένοι στο Βουνό της Μοναξιάς
Μέσα στην καταιγίδα
Ώσπου να πάρουμε το ξεχασμένο μας χρυσάφι
Θα ξαπλώνουμε κάτω από το κρύο των Ομιχλιασμένων Βουνών
Με ύπνο βαθύ και όνειρα από χρυσάφι
Πρέπει να ξυπνήσουμε, να φτιάξουμε τη ζωή μας
Και μέσα στο σκοτάδι, κρατάμε έναν δαυλό
Από παλιά που καίγαν τα φανάρια
Ως σήμερα, οι καρδιές μας λαχταρούσαν
Η μοίρα μας άγνωστη, ο Ακρόλιθος
Ότι κλάπηκε, πρέπει να επιστραφεί
Πρέπει να ξυπνήσουμε και να φροντίσουμε
Να βρούμε ένα τραγούδι για την καρδιά και την ψυχή
Κάποιων που δεν λησμονήσαμε ποτέ
Κάποιων που δεν συγχωρέσαμε ποτέ
Δεν έχει τελειώσει ακόμα
Θα πολεμάμε για όσο ζούμε
Με τα μάτια στην κρυφή πόρτα
Γερμένοι στο Βουνό της Μοναξιάς
Μέσα στην καταιγίδα
Ώσπου να πάρουμε το ξεχασμένο μας χρυσάφι
Πέρα μακριά, υψώνονται τα Βουνά της Μοναξιάς