Κύριε,Δείξτε μου οίκτο
Αφήστε με να σας γίνω βάρος
Δεν έχω μέρος να μείνω
Και τα κόκαλά μου ξεπαγιάζουν
Θα σας πω μια ιστορία
Για έναν άντρα και μια φαμίλια
Και ορκίζομαι πως είναι αλήθεια
Δέκα χρόνια πριν συνάντησα ένα κορίτσι που το 'λέγαν Χαρά
Ήταν γλυκό και χαρούμενο πλάσμα
Τα μάτια της ήταν μπλε λαμπερά πετράδια
Και παντρευτήκαμε την άνοιξη
Δεν είχα ιδέα τι θα μπορούσε να φέρει η ευτυχία και η μικρή αγάπη
Ούτε τι επιφυλάσσει η ζωή
Μα κάθε τι προς το τέλος του κινείται
Κάθε τι προς το τέλος του κινείται
Σίγουρος μπορείς να είσαι γι'αυτό
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα Λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Τότε ενα πρωινό ξύπνησα,τη βρήκα να κλαίει
Και για πολλά πρωινά που ακολούθησαν
Έγινε τόσο λυπημένη και μοναχική
Μόνο στο όνομα ήταν "Χαρά"
Μέσα στα στήθη της παρουσιάστηκε μια ακατονόμαστη θλίψη
Και μια σκοτεινή και ζοφερή δύναμη έβαλε πλώρη
*Γειά σας χωράφια χαρωπά,αγροί μακαρισμένοι,*
*γειά σου αιώνια Χαρα!Η φρίκη μας προσμένει*
Ήταν πράξη μεταμέλειας
ή κάποιο απαίσιο προαίσθημα
Σαν να είδε μες στην καρδιά της αιματοβαμμένης της
Νύχτας
Αυτά τα τρελαμένα μάτια,το πεινασμένο κουζινομάχαιρο
Α βλέπω πως έχω την προσοχή σας,κύριε!
Λοιπόν, πως μπόρεσε να συμβεί;
Ποσό συχνά έκανα την ερώτηση αυτή
Λοιπόν, με γρήγορη διαδοχή
Είχαμε μωρά,ένα, δυο,τρία
Τα ονομάσαμε Χίλντα, Χάτι και Χόλλυ
Ήταν της μάνας τους παιδιά
Τα μάτια τους ήταν μπλε λαμπερά πετράδια
Και ήταν ήσυχα σαν ένα ποντίκι
Δεν υπήρχε χαμόγελο στο σπίτι
Όχι απ'τη Χίλντα, τη Χάτι ή τη Χόλλυ
Καθόλου παράξενο, έλεγε ο κόσμος,η καημένη μητέρα η Χαρά είναι τόσο μελαγχολική
Λοιπόν, μια νύχτα ήρθε ένας επισκέπτης στο μικρό μας σπίτι
Εγώ βρισκόμουν σ' έναν άρρωστο φίλο
Γιατρός ήμουν τότε
Η Χαρά και τα κορίτσια ήταν μόνες τους
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Η Χαρά ήταν δεμένη με καλώδιο
Στο στόμα της ένα φίμωτρο
Είχε επανειλημμένα μαχαιρωθεί
Και ήταν χωμένη σ'έναν υπνόσακο
Στα ίδια τους τα κρεβάτια τα κορίτσια μου είχαν ξεψυχήσει
Η μέθοδος φόνου ήταν όμοια με της γυναίκας μου
Η μέθοδος φόνου ήταν όμοια με της γυναίκας μου
Μεσάνυχτα ήταν όταν έφτασα σπίτι
Είπα στην αστυνομία
Κάποιος σκότωσε τέσσερις αθώες ζωές
Ποτέ δεν πιάσαν τον άντρα
Ελεύθερος τριγυρνά ακόμη
Φαίνεται πως έχει κάνει πολλά πολλά ακόμη
Παραθέτει Τζων Μίλτον στους τοίχους με το αίμα των θυμάτων του
Η αστυνομία ερευνά με τρομερό κόστος
Στο σπίτι μου έγραψε *το κόκκινο δεξί του χέρι*
Το οποίο μου είπαν είναι απο τον Χαμένο Παράδεισο
Ο άνεμος εδώ γύρω παραπαγώνει
Μα η ιστορία μου στο τέλος φτάνει
Φοβάμαι πως το πρωί θα φέρει παγετό
Και έτσι έφυγα απ'το σπίτι μου
Περιπλανιέμαι από περιοχή σε περιοχή
Βρίσκομαι στο σκαλοπάτι σας και είστε οικογενειάρχης
Έξω κυκλογυρίζουν τα όρνια
Οι λύκοι ουρλιάζουν
Τα ερπετά συρίζουν
Και το να επιστρέψετε αυτή τη μικρή χάρη, φίλε
Θα ήταν το σύνολο της γήινης ευτυχίας
Mε μετράτε σαν φίλο;
*Σκοτεινός είναι για μένα ο ήλιος
Και σιωπηρος σαν τη σελήνη"
Έχετε, κύριε, ένα δωμάτιο;
Μου γνέφετε να μπω;
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα