Sonata de outono [Polish translation]

To jeszcze nie zima, ale jesień

Sonata, która bije w mojej piersi

Poeta roztargniony pies bezpański

Nawet w swoim łóżku, w którym leży

To jeszcze nie zima, ale jesień

Sonata, która bije w mojej piersi

Budzić się jest sposobem na sen

Teraźniejszość, przeszły czas niedokonany

Tak porzucam we mnie moje własne ja

Kiedy rygor mam nie poszanowany

Budzić się jest sposobem na sen

Teraźniejszość, przeszły czas niedokonany

Umiera stojąc, lecz umiera powoli

W końcu życie jest mym miejscem

I samotne kończy, kiedy ja chcę

Nie opuszcza mnie, nie może się stać

Proszę biorąc słońce, niebo, morze

Gdyż żyć to także się wydarzać

W końcu życie jest mym miejscem

I samotne kończy, kiedy ja chcę