Πώς είσαι, πώς πήγε;
Μήπως συνήθισες και εσύ;
Είσαι άνετη στην Κωνσταντινούπολη πλέον;
Γίνεσαι παντρεμένη, πώς συνέβη;
Το βρήκες τελικά;
Η ειρήνη που μου λες πάντοτε.
Είμαι καλά.
Είναι ίδια πράγματα πάντα.
Τα υπνωτικά χάπια.
Τα χαμόγελα από ψέματα.
Είμαι καλά.
Με ξέρεις κι αλλιώς
Ό, τι κάνω, ό, τι λέω
Υπάρχει πάντα μια αίσθηση της καθυστέρησης
Αν μόνο μπορώ να σου δω για τελευταία φορά
Εάν εγώ μόνο χαθώ στο πρόσωπό σου
Αν μόνο μπορώ να χάσω σε σένα για τελευταία φορά
Ακόμη και αν δεν κατάλαβες.
Αν μόνο να είσαι δική μου για τελευταία φορά
Εάν μόνο να ξυπνήσω δίπλα σου
Πίστεψε με δεν υπάρχει τίποτα νέα.
Γίνομαι γέρος φυσικά.
Τα μαλλιά μου γίνει αραιή
Άφησες μια ατελείωτη νύχτα,
Και έριξες τις τρεις τελείες...
Εγώ δεν δείχνω παρα πολυ, γίνομαι ερημικό.