عشقم ، جایی هست برای
ترانه هایم که خوانده شوند
اگرچه برف
امید بهار را میپوشاند
یه جایی در تپه ای که
شکوفه ها طلایی در سبز هستند
رویایی و زیبا
تا جایی که قلبت لبریز گردد
روزی یکدیگر را دوباره ملاقات خواهیم کرد، عشق من
روزی که بهار سر رسد
تو به سویم خواهی آمد
پس از این همه دوری
به گرمی نسیمی
به نرمی بوسه ی برف
تا آنهنگام عشق من
به یاد من باش حالا و آن زمان
خدایا عشقم را از آن من کن
تا که مال من باشی دوباره
کجا هستند روزهای زیبا؟
سواران اسب سپید تا طلوع صبح کجا هستند؟
کجا هستند لحظات شکوهمند و عاشقانه؟
کجا رفته اند ، کجا رفته اند؟
عشقم ، جایی هست برای
ترانه هایی که خوانده شوند
اگرچه برف
امید بهار را میپوشاند
تا آنهنگام عشق من
به یاد من باش حالا و آن زمان
خدایا عشقم را از آن من کن
تا که مال من باشی دوباره....