Sen ufak bir çocukken
Ailenin dünyasında henüz bir yerin yokken
Tıpkı bir yaprak gibi düşüyordun
Yaşlı ve ölmek üzere olan bir ağaçtan
Okula gittin
Ama öğretmenlerin sana bir aptal gibi hissettirdi
Çocuklar mutlulukla oynarken
Sen onların kaçınacağı kişiydin
Bir gün
Kalmak için daha iyi bir yer bulacaksın
Yine bu şekilde hissetmene gerek kalmayacak
Yine, yine...
Gülümsemeni göster
Üyelerinin kulübünde olmanı isterler
Sana içki ısmarlayacak ve yalanlar söyleyecekler
Biraz buzla, kağıttan şemsiyeler
Kimsenin umurunda değil
Sahip olduğun o lanet güzel yüz
Bu hayatta hiçbir şey ifade etmiyor
Bu yüzden en yüksek uçurumu bul ve atla
Bir gün
Kalmak için daha iyi bir yer bulacaksın
Yeniden bu şekilde hissetmene gerek kalmayacak
Yeniden, yeniden