Θα αφήσω
Την κιθάρα μου να πει όλα όσα εγώ
Δεν μπορώ να πω για μένα
Ή ίσως θα πρέπει να ελπίζω
Πως ένας χτύπος του ρολογιού
Θα σχεδιάσει το τέλος μου
Πονάνε τόσο τα χαμόγελα
Κοστίζει όσο όλος ο κόσμος η αναπνοή
Είναι που δεν σε έχω εδώ πια, μου κάνει κακό
Συνεχίζει να με περιβάλλει η σκιά σου
Και ακόμα αιωρείται εδώ γύρω
Όλες οι λέξεις που ειπώθηκαν
Και τα φιλιά που ανταλλάξαμε
Όπως πάντα έτσι και σήμερα
Σε σκέφτομαι
Πρέπει να ξέρεις
Πως υπάρχουν κομμάτια του στόματος σου που χωρίς να το θέλουν
Βρίσκονται εδώ γύρω
Και πως σκοντάφτω κάθε μέρα χωρίς να σκέφτομαι
Σε μια ακόμα παλιά ανάμνηση
Και κάποια καινούργια στενάχωρη ιστορία
Αν δεν μπορώ να είμαι μαζί σου
Δεν μπορώ πια να υπάρχω χωρίς εσένα
Κάθε φορά είναι δυσκολότερο να είμαι χαρούμενη