Σήμερα θα κλειστώ ξανά στον εαυτό μου,
κι ότι έχει μείνει άθικτο σου το αφιερώνω
Είναι σα να ζω με τα πόδια μέσ' στη φωτιά,
και θέλω πάντα να έχω αυτό που δεν υπάρχει πιά
Σήμερα νιώθω σα να εξαφανίζομαι,
γιατί δεν ξέρω πια τι έχω μέσα μου
Είναι σα να ζω στους περασμένους μήνες,
γιατί τώρα πια δεν έχω τίποτα να διηγηθώ
Αλλά εσύ μου αρέσεις πιο πολύ,
γιατί αφηγείσαι τα όνειρα όπως μ' αρέσει
Είσαι κάτι παραπάνω,
αλλά δε σου γράφω γιατί μέσα μου είμαι...
Μόνος, μόνος, μόνος
Όχι, μη κοιτάς μέσα μου, πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
Αν έχεις ανάγκη, ναι, γράψε μου, γράψε μου, γράψε μου
Σφίξε το μπράτσο μου και μετά ζήσε με, ζήσε με, ζήσε με
Δεν τα καταφέρνω, είμαι μόνος, μόνος, μόνος
Όχι, μη γελάς, δεν παίζω, δεν παίζω, δεν παίζω
Όμως σε κοιτώ και είμαστε όμοιοι, όμοιοι, όμοιοι
Κι οι δυό με το χαμόγελο και τους μώλωπες, μώλωπες, μώλωπες
Δεν βλέπεις πως είμαι μόνος
Ναι, είμαι μόνος
Σήμερα δε θέλω κανέναν,
και κλείνω τα παντζούρια, το φως χάνεται
Είμαι στον καναπέ και περνά μια διαφήμιση,
ενός τύπου που γελά και πουλά ένα αμάξι
Κλείνω και μένει η σιωπή,
Σέρνομαι στο δωμάτιο σαν βάρκα,
όταν η θάλασσα είναι ταραγμένη, αλλά χρειάζεται ένα καταφύγιο,
σιγοτραγουδώντας "νινα-νινα-νινιννα"
Αλλά εσύ μου αρέσεις πιο πολύ,
γιατί αφηγείσαι τα όνειρα όπως μ' αρέσει
Ναι, είσαι κάτι παραπάνω,
αλλά δε σου γράφω γιατί μέσα μου είμαι...
Μόνος, μόνος, μόνος
Όχι, μη κοιτάς μέσα μου, πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
Αν έχεις ανάγκη, ναι, γράψε μου, γράψε μου, γράψε μου
Σφίξε το μπράτσο μου και μετά ζήσε με, ζήσε με, ζήσε με
Δεν τα καταφέρνω, είμαι μόνος, μόνος, μόνος
Όχι, μη γελάς, δεν παίζω, δεν παίζω, δεν παίζω
Όμως σε κοιτώ και είμαστε όμοιοι, όμοιοι, όμοιοι
Κι οι δυό με το χαμόγελο και τους μώλωπες, μώλωπες, μώλωπες
Αγάπη μου, δες, είμαι μόνος, μόνος, μόνος
Την νύχτα τα μάτια ανοιχτά και το σκοτάδι, στο σκοτάδι, με το σκοτάδι,
Αυτός ο κόσμος είναι ένα μέρος χωρίς άλλοθι, άλλοθι, άλλοθι,
αλλά ευτυχώς ζεις σε αυτόν, ζεις σε αυτόν, ζεις σε αυτόν
Αγάπη μου, δες, είμαι μόνος
Δεν βλέπεις, είμαι μόνος