من دعواهارو آرامش برداشت میکنم، حالا حالا ها راه در پیش دارم
باور عشق رو خنده دار میدونن، اونا دروغینن
سرم سنگینه، میدونم جات مثل قبل پر نمیشه
از حکایتای نا تمام نکته ای درنمیاد
قانون نوشتی، شکستنو بلد نبودم ، عاقبتش به زبون آسونه شبهای کبودم
آسمون داره تابستونی میشه، سمت چپ من یخ بندونه ، دوباره پشت سرم بخت سیاه و هیولاس
این روزگار خسته کننده رو چقدر راحت سپری کردی
فک کردم کنارم کوهه اما در اصل غبار بود