Sognando [Polish translation]

Siedzę sobie tam nieobecna,

z kosmykiem włosów na czole

i dziwnymi rzeczami, które przychodzą mi do głowy.

Chciałabym krzyczeć,

ale nie rozumiem, w jakim celu,

potem nagle trochę płaczę

i się śmieję, jakby to była zabawa.

Gdy słyszę głosy, nie odpowiadam

i żyję w dziwnym świecie,

gdzie jest niewiele problemów,

a ludzie nie mają schematów.

Nie mam przyszłości ani teraźniejszości,

a żyję teraz i wiecznie,

moja przeszłość jest już dla mnie odległa.

Ale mam wszystko, czego potrzebuję,

nawet morze w swojej skrzyni skarbów

nie ma tego, o czym marzę

i nie rozumiem, dlaczego płaczę.

Nie wiem, czym jest miłość

i nie rozumiem uderzeń serca,

dla mnie mężczyzna jest tym,

kto się mną opiekuje i mnie podtrzymuje.

Ale czasem czuję, że

czarne szpony nocy

każą mi zachowywać się niewłaściwie.

Nagle słyszę ten głos

i odtąd zaczyna się mój krzyż,

chciałabym zapomnieć i pamiętać,

mój umysł jest bliski wybuchu.

I niszczę wszystko to, co znajdę,

a potem próbuję to powstrzymać,

dla mnie i tak nie ma nadziei

na opuszczenie kiedykolwiek tego pokoju.

Na skrzypiącym łóżku

w tym wspaniałym miejscu,

często marzę o lataniu po niebie.

Nie wiem, co złego mogłabym zrobić,

skoro marzę tylko o lataniu,

nie rozumiem moich strażników,

dlaczego wiążą mi ręce.

I za wszelką cenę chcą

założyć mi kaftan,

mocno pociągam ramiona do tyłu,

w tym momencie zawsze płaczę.

Boże mój, cóż za zamieszanie

i jaka wspaniała wizja,

jasny cień przemyka mi przez głowę.

Gryzę teraz mocno ręce

i przez moment pamiętam,

że jakiś czas temu, może niedawno

ktoś mówił mi "kocham cię".

Przy pożegnaniu zanikł głos,

pokój uleciał z duszy

i tak właśnie jest, i od tamtego dnia

ja tkwię tutaj nieruchoma.