Και αυτός ο τρόπος που έχουν τα πράσινά σου μάτια να κοιτούν και o τρόπος που βαδίζεις, εμένα πολύ με διασκεδάζει. Ξέρεις πως σ' αγαπώ! Και ακόμη κι αν είσαι ο θάνατός μου. Olé,olé...
Από τότε που σε είδα μου κετέβρεξες την ψυχή
όταν με πλημμύρισες με το φως του προσώπου σου,
και τώρα που σε έχω κοντά (μου) και είσαι στο κρεβάτι μου θα ήθελα να σε αγαπήσω τόσο, τόσο μα τόσο πολύ,
μέχρι να φτάσει το ξημέρωμα.
Κοντά στον ποταμό που κοιμούνται οι βάρκες
πάντα κάνει κρύο, κρύο, κρύο...
Κοντά στον ποταμό που έρχομαι να ψάξω για εκείνον
πάντα κάνει κρύο.
Κοντά στον ποταμό που κοιμούνται οι βάρκες
και μέχρι την πόρτα μου φτάνουν τα κοχύλια
όταν έχει καταιγίδα. Και μέχρι την πόρτα μου
που τα φέρνουν τα κύματα
όταν έχει καταιγίδα.
Και στην πόρτα μου φτάνουν τα κοχύλια,
πάνω στην άμμο με τους ήχους τους
φέρνοντας κοντά ήχους της άγριας θάλασσας,
της άγριας θάλασσας, αντίλαλους από ήχους
της αγάπης μου, της αγάπης μου, της αγάπης μου...
Οι ναυτικοί στο λιμάνι αφήνουν τις βάρκες τους
και παρασύρονται και όπου τους πάει ο άνεμος πάνε,
αλλά αν φυσήξει ανατολικά στον κόλπο
επιστρέφουν σπίτι μέχρι να πέσει ο άνεμος.
Αχ στον κόλπο, αχ αχ αχ αχ αχ αχ....
Οι ναυτικοί στο λιμάνι αφήνουν τις βάρκες τους, αφήνουν τις βάρκες τους...