Φεύγω με τη χαραυγή, αν και είχα επιλεχθεί,
Να περιπλανηθώ στους δρόμους την πιο σκοτεινή νύχτα
Ω, πόσο γρήγορα έφτασα να περιπλανώμαι μες στον καλοκαιρινό ήλιο. Μια πραγματική καταδίκη όταν απομακρύνθηκα
Και έτσι έπεσε η βροχή του φθινοπώρου και ξέπλυνε όλο μου τον πόνο. Νιώθω κάπως πιο λαμπερός, κάπως πιο ελαφρύς, για να αναπνεύσω και πάλι
Και έτσι έπεσε η βροχή του φθινοπώρου και ξέπλυνε τις λύπες μου. Με το ηλιοβασίλεμα πίσω μου καταλαβαίνω κάπως ότι τα όνειρα είναι εδώ και θα παραμείνουν
Και έτσι έπεσε η βροχή του φθινοπώρου
Τυφλωμένος απ' τη χαραυγή για να με πας,
Ακόμη πιο μακριά απ' το φθινόπωρο
Ω, μου είπες πως δεν πρέπει ποτέ να ξανά ονειρευτώ
Μια πραγματική καταδίκη, με άφησες τον πόνο
Και έτσι έπεσε η βροχή του φθινοπώρου μα όλα τα πράγματα πρέπει να περνάνε
Και έτσι έπεσε η βροχή του φθινοπώρου και ξέπλυνε όλο μου τον πόνο. Νιώθω κάπως πιο λαμπερός, κάπως πιο ελαφρύς, για να αναπνεύσω και πάλι
Και έτσι έπεσε η βροχή του φθινοπώρου και ξέπλυνε τις λύπες μου. Με το ηλιοβασίλεμα πίσω μου καταλαβαίνω κάπως ότι τα όνειρα είναι εδώ και θα παραμείνουν
Και έτσι έπεσε ο χειμώνας