Το πρόσωπό μου στο τζάμι του παραθύρου
Ένα δάκρυ για κάθε σταγόνα βροχής
Είμαι τόσο μόνη και τόσο λυπημένη
Είσαι ο λόγος που είμαι τόσο χάλια
Είμαι τόσο μόνη και τόσο λυπημένη
Ζώντας σε ένα όνειρο που ποτέ δεν είχα
Το πρόσωπό μου στο τζάμι του παραθύρου
Ένα δάκρυ για κάθε σταγόνα βροχής
Ζω σαν να έχω ήδη πεθάνει
Έχω πεθάνει
Το κενό παρελθοντικός ενεστώτας
Μια σιγανή κραυγή να θρυμματήσει το ποτήρι
Πρέπει να πάω? Είναι ώρα για εμένα να πετάξω
Είμαι τόσο μόνη και τόσο λυπημένη
Είσαι ο λόγος που είμαι τόσο χάλια
Είμαι τόσο μόνη και τόσο λυπημένη
Ζώντας σε ένα όνειρο που ποτέ δεν είχα
(Ξύπνα με με το φιλί σου?)