Begraaf al je geheimen in mijn huid
Kom weg met onschuldigheid, en laat me alleen met mijn zondes
De lucht om me heen voelt nog steeds als een kooi
En liefde is gewoon camouflage voor wat opnieuw op woede lijkt
Dus als je van me houdt, laat me gaan.
En ren weg voor ik het weet.
Mijn hart is gewoon te donker om erom te geven.
Ik kan niet vernietigen wat er niet is.
Breng mij in mijn Lot-
Als ik alleen ben kan ik niet haten
Ik verdien het niet om je te hebben...
Mijn glimlach is lang geleden van mij afgepakt
Als ik kan veranderen hoop ik daar nooit achter te komen
Ik druk nog steeds jouw brieven tegen mijn lippen
En koester ze in delen van mij die iedere kus nog koesteren
Ik zou een leven zonder jou licht niet aankunnen
Maar dat alles was uiteen getrokken... toen je weigerde te vechten
Dus spaar je adem, ik wil het niet horen. Ik denk dat ik dat duidelijk heb gemaakt.
Je kon niet genoeg haten om lief te hebben.
Moet dat genoeg zijn?
Ik zou willen dat jij niet mijn enige vriend was. Dan kon ik je pijn doen op het einde.
Ik heb nooit beweerd heilig te zijn...
Dat van mij is al lang geleden verbannen
Het koste de Dood van Hoop om je te laten gaan
Dus breek jezelf tegen mijn stenen
En spuug je medelijden in mijn ziel
Je had nooit hulp nodig
Je verraadde me om jezelf te redden
En ik zal niet luisteren naar je schaamte
Jij rende weg - jullie zijn allemaal hetzelfde
Engelen liegen om de orde te behouden...
Mijn liefde was lang gelden al gestraft
Als je er nog om geeft, laat me het dan nooit weten
Als je er nog om geeft, laat me het dan nooit weten...