Όταν στη πόλη έχει χιονίσει, και η αυλή έχει γίνει λευκή
Ξέρεις πως ονειρεύομαι, ονειρεύομαι πως είσαι εδώ
Όταν στη πόλη έχει χιονίσει, και η αυλή είναι παγωμένη
Ξέρεις πως ονειρεύομαι
Γιατί είναι χιόνι, είναι σαν σύννεφα παντού
Τότε ξέρεις, ξέρεις πως έχω ξεμείνει μαζί σου
Παρόλο που πάντα τρέχω, είμαι εκεί που με ακούς
Αν δεν με ακούς, αν δεν
Θα τραγουδήσω για εσένα, για να ακούσεις
Εγώ, εγω αγαπώ
Τόσο ψηλά που θα ακούς
Είναι σαν αυτό
Πόσο καιρό, νομίζεις ότι η λαχτάρα μπορεί να μεγαλώσει;
Αν καταστρέψουμε
Πόσο καιρό, πόσο καιρό;
Το καλοκαίρι κρύβεται, το καλοκαίρι κρύβεται
Αλλά δεν έχουμε ξεχάσει
Πως είναι να αγαπάς
Και σε αγαπώ, σε αγαπώ
Τόσο ψηλά που θα ακούς
Και η πείνα είναι στη φωνή όχι στο στομάχι, στη φωνή
Γι 'αυτό είμαστε σιωπηλοί, γι' αυτό
Και είναι σαν αυτό
Και είναι σαν αυτό
Σε αγαπώ
Τόσο ψηλά που θα ακούς
Και, και είναι σαν αυτό
Ψηλά, ψηλά, ψηλά, ψηλα