Adını her duyduğumda usulca yanıyorum senin için
Yüzünü gördüğümü sandığımda, biliyorum, delilik bu
Acının bir rakip gibi çarpışını hissediyorum
Seni geri getirecek herhangi bir şey, bir süreliğine bile olsa
Usulca yanışının büyüdüğünü hissedebiliyorum içimde
Nereye gitsem sen de tam orada benimlesin...
Kal orada, sonsuza kadar
Keşke hatırlayamadıklarımı unutabilsem
Elimde kalan sadece kül ve köz
Bitmeyen, içten içe yanan
Usulca yanar gibi, benimle sonsuza kadar kal
Yok olup gitmene asla müsaade edemem
Usulca yanar gibi, beni asla yüzüstü bırakmayacağını söyle
Ve asla gitmeyeceğini
Ateşe konmuş bir kağıt gibi darmadağın oluyorum
Yaşadığımız hayat bizden hemen önceki külleri azaltıyor
Acı verici her söz benim için yakıldı
Konuşmak için çok zor, saklamak için yarası çok derin
Usulca yanar gibi, benimle sonsuza kadar kal
Yok olup gitmene asla müsaade edemem
Usulca yanar gibi, beni asla yüzüstü bırakmayacağını söyle
Ve asla gitme, usulca yanışım, beni yakıp kül et
Ateşe yürüyorum, alevleri harlıyorum
Ateşe yürümek istiyorum, alevini hissetmek istiyorum
Usulca yanar gibi, benimle sonsuza kadar kal
Yok olup gitmene asla müsaade edemem
Usulca yanar gibi, benimle sonsuza dek kal
Işığımız sonsuza dek parlasın, hiç yok olmasın
Usulca yanar gibi, benimle sonsuza kadar kal
Yok olup gitmene asla müsaade edemem
Usulca yanar gibi, beni asla yüzüstü bırakmayacağını söyle
Ve asla gitme, usulca yanışım, beni yakıp kül et