En ik verzucht vaak
En ik Ik vraag me vaak af
waarom ik nog besta en nog steeds huil
En ik huil vaak
Ik laat vaak een traan
Over hen die er niet zijn
Maar toch nog zo nabij zijn
Alstublieft verlicht mijn last
En ik weet
Mij nog te herinneren en ik huil
In mijn onderbroken slaap
De littekens kerven zo diep
Alstublieft verlicht mijn last
Alstublieft verlicht mijn pijn
Zonder oorlog is er vanzelfsprekend
geen verlies en vandaar geen rouw,
geen verdriet, geen pijn, geen ellende
Geen slapeloze nachten waarin men de doden mist
O, niet meer
Geen oorlog meer