Ο ήλιος κοιμάται ήσυχα
Μια φορά κι ένα αιώνα.
Ήρεμοι και κόκκινοι ωεκανοί, σκεπτικοί...
Αέναα χάδια αφημένα στην ξεκούραση
Για χάρην των ονείρων μου κρατάω την ζωή μου
Για χάρη των ευχών μου παρατηρὠ τα βράδια μου,
την αλήθεια στο τέλος του χρόνου.
Είναι έγλημα να ολιγοπιστήσω.
Εύχομαι ο χρόνος ετούτης της βραδιάς
να διαρκούσε το χρόνο που έχει μια ζωή
Το σκότος γύρω μου
Ακτές μιας θάλασσας από ήλιο
Αχ πόσο εύχομαι να έγερνα πλάι με τον ήλιο
να κοιμάμαι
να σιγοκλαίω
μαζί σου
Ο πόνος έχει ανθρώπινη καρδιά
Από τον Θεό μου θα αναχωρήσει
Πριν χίλια φεγγάρια θα είχα βάλει πλώρη,
μη βρίσκοντας που να πάω
Διακόσιες είκοσι δύο μέρες φωτός
θα τις λαχταρήσει μια νύχτα
Μια στιγμή για το παιχνίδι των ποιητών
Μέχρι που τίποτε να μην μένει να ειπωθεί
Εύχομαι ο χρόνος ετούτης της βραδιάς
να διαρκούσε το χρόνο που έχει μια ζωή
Το σκότος γύρω μου.
Ακτές μιας θάλασσας από ήλιο
Αχ πόσο εύχομαι να έγερνα πλάι με τον ήλιο
να κοιμάμαι
να σιγοκλαίω
μαζί σου
Εύχομαι ο χρόνος ετούτης της βραδιάς
να διαρκούσε το χρόνο που έχει μια ζωή
Το σκότος γύρω μου.
Ακτές μιας θάλασσας από ήλιο
Αχ πόσο εύχομαι να έγερνα πλάι με τον ήλιο
να κοιμάμαι
να σιγοκλαίω
μαζί σου