Κοιμάται ο ήλιος σιωπηλά
Κάθε αιώνα μια φορά
Μελάγχολους ωκεανούς, κόκκινους και ήρεμους
φλογερά χαϊδεύοντας ξαπλώνει να ξεκουραστεί
Για τα όνειρά μου κρατώ τη ζωή μου
Για επιθυμιές παρατηρώ τις νύχτες μου
Την αλήθεια στο τέρμα του χρόνου
Της πίστης η απώλεια έγκλημα όντως είναι
Εύχομαι αυτή η νυχτιά
Ζωή ολάκερη να διαρκέσει
Η σκοτεινιά τριγύρω μου
Ηλιοθάλασσας ακτές
Ω πόσο εύχομαι με τον ήλιο μαζί να γείρω
Να κοιμάμαι
Σιγοκλαίγοντας
Μαζί σου
Η λύπη έχει ανθρώπινη καρδιά
Απ' το Θεό μου θ' αναχωρήσει
Πριν από χίλια φεγγάρια θα 'πλεα
Μη βρίσκοντας ποτέ το που να πάω
Διακόσιες είκοσι δύο μέρες φωτός
Μια νύχτα θα τις πεθυμήσει
Στιγμή στου ποιητή το έργο
Μέχρι τίποτα να μένει πια να ειπωθεί
Εύχομαι αυτή η νυχτιά
Ζωή ολάκερη να διαρκέσει
Η σκοτεινιά τριγύρω μου
Ηλιοθάλασσας ακτές
Ω πόσο εύχομαι με τον ήλιο μαζί να γείρω
Να κοιμάμαι
Σιγοκλαίγοντας
Μαζί σου
Εύχομαι αυτή η νυχτιά
Ζωή ολάκερη να διαρκέσει
Η σκοτεινιά τριγύρω μου
Ηλιοθάλασσας ακτές
Ω πόσο εύχομαι με τον ήλιο μαζί να γείρω
Να κοιμάμαι
Σιγοκλαίγοντας
Μαζί σου