Имаш очи; зарем не гледаш?
Имаш уши; зарем не слушаш?
Овој свет полудува,
на овој свет не му верувај.
Ги дофати ли твоите идоли?
Ним ништо не им значиш.
Те спасија ли твоите лидери?
Имаат само интереси.
Некој те довикува,
по тебе зборува:
„Следи ме, следи ме
каде што е љубовта,
таму сум јас,
следи ме, следи ме“.
Потполно те разбирам,
порано бев како тебе јас –
сакав сѐ да дофатам,
сѐ што не ми припаѓа.
Додека не сфатив,
додека не ме разбуди
од мојот сон љубовта
и ми шепна: „Кај е вечноста“.
И сега имам песна,
верувај, јас сум ти сестра
и немај страв од ништо,
само слушај, само слушај.
Некој те довикува,
по тебе зборува:
„Следи ме, следи ме
каде што е љубовта,
таму сум јас,
следи ме“.
Овој свет не се промени
цели две илјади години.
Нашите срца беа камени,
нивните врати – затворени.
Некој те довикува,
по тебе зборува:
„Следи ме, следи ме
каде што е љубовта,
таму сум јас,
следи ме, следи ме“. (×7)