Δεν έχεις καμία ρυτίδα στο μέτωπό σου
και καμια στεναχώρια στον κόσμο
Δεν πιστεύεις στον Θεό ή σε κάποιον άλλο
Και δεν φοβάσαι τον πόνο
Και με κάνεις να γελάω
Κυρίως με τον εαυτό μου
Και κάνεις τη ζωή να φαίνεται σαν
κάτι που θα μπορούσαμε να καταφέρουμε έτσι κι αλλιώς
Και αν ερχόταν κάποιος και ισχυριζόταν ότι πίνεις πάρα πολύ
Τότε, θα έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να μεθύσω περισσότερο από σένα
Και όταν κάποιος κάθεται και σου λέει ότι η συμπεριφορά μου είναι παρατραβηγμένη
Τότε, εσύ στέκεσαι εκεί, ώμο με ώμο, δίπλα μου
Και λες ότι
είμαι σαν φως στον άνεμο
Και εγώ λέω ότι εσύ είσαι ο πιο μεγάλος
ή τουλάχιστον τόσο μεγάλος όσο και η Anne Linnet (1)
Εντωμεταξύ, κανείς από τους δυο μας δεν πεθαίνει απ' τη δίψα
Και αν ερχόταν κάποιος και ισχυριζόταν ότι πίνεις πάρα πολύ
Τότε, θα έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να μεθύσω περισσότερο από σένα
Και όταν κάποιος πάει και νομίζει ότι η συμπεριφορά μου είναι παρατραβηγμένη
Τότε, εσύ στέκεσαι εκεί, ώμο με ώμο, δίπλα μου
Και τώρα η αλήθεια είναι ότι με νοιάζει
να φτάσω τα 60 (εξήντα)
Αν είσαι κι εσύ ακόμα εδώ
σε ένα παγκάκι στις λίμνες(2), χαρούμενοι κα χαλαροί
θα πιούμε μπύρες και θα κάνουμε τσιγάρα, ναι
Και αν τύχον πεθάνεις πριν από μένα γιατί καπνίζεις λιγάκι παραπάνω
Τότε, εγώ και πάλι θα κάθομαι κάθε καλοκαίρι στις λίμνες και θα σε σκέφτομαι
Και όταν αρχίζω και σκέφτομαι ότι η ζωή γίνεται λίγο δύσβάσταχτη
Τότε, θα κάθεσαι εκεί, σαν άγγελος, στον ώμο μου
Χωρίς καμία απολύτως ρυτίδα στο μέτωπο σου
και χωρίς καμία στεναχώρια στον κόσμο