Skrypiać maje lapci, jak idu da ciebie.
A ja kalia ciebie dumaju, što ŭ niebie.
-Skažy, Hanuĺka, a ty praŭdu mnie -
A ci liubiš mianie, a ci nie?
Skažy, Hanuĺka, a ty praŭdu mnie -
A ci liubiš mianie, a ci nie?
Pasluchaj, Hanuĺka, a što liudzi kažuć:
Našaha kachańnia ničym nie raźviažuć.
Nikoli nas nie zmohuć silaju,
Bo my budziem žyci ź milaju.
Nikoli nas nie zmohuć silaju,
Bo my budziem žyci ź milaju.
Pasluchaj, Hanuĺka, što sava spiavaje.
Peŭna jana naša ŭsio hora znaje.
Skažy, Hanuĺka, a ty praŭdu mnie -
A ci liubiš mianie, a ci nie?
Skažy, Hanuĺka, a ty praŭdu mnie -
A ci liubiš mianie, a ci nie?