Πότε θ’ ανοίξουμε πανιά
να κάτσω στο τιμόνι
να δω της Λέρος τα βουνά
να μου διαβούν οι πόνοι
Μπρατσέρα μου έλα γιαλό
που 'χω δυο λόγια να σου πω
Ξημέρωσε η ανατολή
μπονάτσα να σκορπίσει
και τη μπρατσέρα που ’ρχεται
να την καλωσορίσει
Πάει ο Προύτζος να ορτσάρει
κι ο καιρός δε σιουντάρει
Πάψε νοτιά μου να φυσάς
τα κύματα να αφρίζεις
και τη μπρατσέρα που ’ρχεται
να μην την εμποδίζεις
Πάει ο Προύτζος να φουντάρει
και του σπάζει το κοντάρι