Είναι Κυριακή πρωί, με μια νεκρή φύση.
Κρίμα που τίποτα δεν είναι δωρεάν,
Στο παράθυρο καίγεται ένα κερί.
Μάλλον τώρα μπορείς να δεις
πεσμένα φύλλα να διασκορπίζονται στον ουρανό.
Μια ξεχαρβαλωμένη τηλεόραση
φωτίζεται στα λευκά όπως η φωτιά.
Τίποτα δεν είναι δωρεάν.
Φώναξα πολύ δυνατά
κατά μήκος της θάλασσας.
Όμως, αγάπη μου, ο αντίλαλος επανήλθε
και τίποτα δεν είναι δωρεάν.
Ξυπνώ μια Κυριακή πρωί με ένα νεκρό δέντρο
και νιώθω να με καταπιέζει ο ουρανός.
Η ξεχαρβαλωμένη τηλεόραση
φωτίζεται στα λευκά όπως η φωτιά.
Τίποτα δεν είναι δωρεάν.
Φώναξα πολύ δυνατά
κατά μήκος της θάλασσας.
Ούρλιαξα όσο πιο πολύ μπορούσα
ότι τίποτα δεν είναι δωρεάν.
Και έχω ηρεμήσει τώρα.
Και έχω ηρεμήσει τώρα.
Και έχω ηρεμήσει τώρα.