Ο φτωχός καλλιτέχνης λευκαίνει τον καμβά
και ο ποταμός Νέβας το πρωί ενώνει τις γέφυρες
στην αυλή κάνουν φασαρία τα παιδιά.
ίσως θα βρέξει,και εγω πεισματικά χωρίς ομπρέλα
Πως να βρω εκείνη σε αυτό το κόσμο!
και να μην χάσω ότι είναι ήδη περίπλοκο
να ζήσω μαζί της μέχρι την τελευταία ημέρα,είναι ήδη περίπλοκο
Ρεφραιν:
Μέρα,νύχτα-δενμε νοιάζει,μαυρόασπρες ταινίες
"Γεία σου" "Τι κάνεις?" και ξανά διασκορπιζόμαστε
Μέρα,νύχτα "πως και είσαι εδώ?' ίσως να μην είναι όλα μάταια,κάθε συλλαβή,διαβάζαμε ωραία παραμύθια όταν είμασταν παιδιά.
Οι άνθρωποι τρέχουν ,
χτυπούν στο γυαλί,όπως οι πεταλούδες στο σκοτάδι
κάπου στην κίνηση κοιμούνται στην πραγματικότητα
ίσως θα βρέξει,δεν μας χρειάζεται ομπρέλλα
Πως να βρω εκείνον σε αυτό το κόσμο!
και να μην χάσω ότι είναι ήδη περίπλοκο
να ζήσω μαζί του μέχρι την τελευταία ημέρα,είναι ήδη περίπλοκο
Ρεφραιν:
Μέρα,νύχτα-δενμε νοιάζει,μαυρόασπρες ταινίες
"Γεία σου" "Τι κάνεις?" και ξανά διασκορπιζόμαστε
Μέρα,νύχτα "πως και είσαι εδώ?' ίσως να μην είναι όλα μάταια,κάθε συλλαβή,διαβάζαμε ωραία παραμύθια όταν είμασταν παιδιά.
Μη με αφήνεις
μη με αφήνεις
Μη με αφήνεις
μη με αφήνεις
Μη με αφήνεις