Yine yeni bir gün başlıyor,
Yine sabah pencereden projektör olup çarpıyor,
Ve telefon susmuş - kesik...
Yine gökyüzünde güneş yok,
Yine savaş, herkes kendi derdinde,
Ve, bence güneş -
Bir rüyadan daha fazlası değil".
Pencere ekranında
Mutsuz sonla biten hikaye.
Garip bir hikaye...
Ve yağmur takırdıyor, makinali tüfek gibi,
Dışarıda - sonbahar,
Ve sağlam bir duvar buluttan tuğlalarla.
Ağaçlar ise vebaya tutuldu,
Daha baharda,
Ve avuçtan yapraklar uçar gider,
Yukarılardan bize el sallaya sallaya.
Pencere ekranında
Mutsuz sonla biten hikaye.
Garip bir hikaye...
Sonra ise "o" gelecek.
-Toparlan- diyecek, -gidiyoruz-
Ver bedeni toprağa...
Ama beden şarkıyı tamamlamadı,
Ama beden aşka kanmadı.
Garip bir iş...
Pencere ekranında
Mutsuz sonla biten hikaye.
Garip bir hikaye...