Sjukhus [Polish translation]

Zabrali mnie do miejsca, w którym nic nie rośnie

Do miejsca, w którym tylko cienie na piachu miały swój czas

Zabrali mnie na oddział szpitala wybielonego słońcem

Gdzie drzwi są tak ciężkie, że nie potrzebują zamków

Skierowali mnie za rząd zasłanych łóżek

Gdzie nasze kroki będą rozbrzmiewać echem długo po naszym wiecznym zwolnieniu

Spisali twoje imię, gdy o szyby tłukł deszcz

Gdy tułający się wiatr grał na tamburynie z drzew

-dla spadających, martwych liści

Zabrali mnie na brudną plażę

Gdzie duchy utopionych surferów zbierały dla pieniędzy plastikowe butelki

Na żwirową drogę między pola, na których mogły rosnąc tylko kwiaty zła

Na nawozie z pradawnego lasu, przerobionego na brukową prasę

Pokazują na tło, trująco-żółte chmury

Pomarańczowe światła, ciche silosy, ślady odrzutowców, kostno-szare wieże

Szepczą do ucha

"Widzisz przyszłość, widzisz, jak nic nie rośnie, nic nie żyje i nic nie umiera?"

W końcu możesz zobaczyć stojący za tym mechanizm

Jeśli to zrobisz, to nigdy już nie będziesz się bać

Gdy w końcu zobaczysz nagich cesarzy

Wszystko się zmieni

Wszystko się odwróci

Budzę się na oddziale widmowego szpitala, kobieta stoi obok łóżka

-widzę, że wybieliła sobie zęby o jeden odcień za jasno

Poklepała mnie po policzku sztuczną ręka, jakby lalki

Zero zmarszczek, zero pierścionków, popudrowaną, ciężką, gorączkowo ciepłą

Moja skóra jest białą porcelana, rzadka i agresywna wysypka to

-nawrót alergii, głównie na moje poglądy i moją epokę

Niepewnie pisze twoje imię na pocztówce, jakby sprawdzał

-kim jesteś. Bo chyba dawno już zapomniałem

Gdy w końcu zobaczysz, kto pociąga za sznurki

Nigdy nie będziesz się już bać

Gdy w końcu zobaczysz nagich cesarzy

Wszystko się zmieni

Wszystko się odwróci

Samotnie idę w stronę światła

Samotnie idę w stronę światła

Samotnie idę w stronę światła

Samotnie idę w stronę światła