Avareyim, asudeyim, yorgunum
Bilmiyorum neden sana vurgunum
Erzurum garinda banklar üstünde
Uyku tutmuyor karanliklari
Yitik düilerimi kovaliyorum
Gölgeler gidiyor; ben kaliyorum
Binbir türlü kokuyorsa yaylalar
Siyah gözlerine beni de götür
Baharin koynundan koparip sana
ipek bir mendile sardiiim yüreiimle
iehzade gülleri gönderiyorum
Umutlar kaliyor; ben gidiyorum
Bütün yelkenlileri, deniz fenerlerini
Kaptanlari sorgulayan
Yanindan geçen küheylanlarin
Korku tufanina yakalandiii
Siyah gözlerine beni de götür
Günei ülkesinden gelen yiiitler
Benzeri olmayan bir dünya kursun
Cellat, ayriliiin boynunu vursun
Usul usul intizari çürüten
Bu hercai diken, bu çilgin arzu
Sürüklüyor imkansiz muitularin
Eiiiine gönül vadilerini
Bir aiaçtan düien yapraklar gibi
Düiüyorum tanyerine
Ya topla yarali kirlangiçlari
Ya da bu vefasiz iarkiyi bitir
Özgürlüie giden tutsaklar gibi
Siyah gözlerine beni de götür