Άκου τις σειρήνες, άκου τις σειρήνες.
Άκου τις σειρήνες,
Άκου το τσίρκο τόσο βαθιά.
Ακούω τις σειρήνες,
Όλο και πιο πολύ σε αυτή εδώ την πόλη.
Άσε με να πιάσω την αναπνοή μου
Για να αναπνεύσω και να φθάσω στο κρεβάτι.
Απλά για να ξέρεις πως είμαστε ασφαλείς.
Είμαι ευγνώμων άνδρας.
Το παραμικρό ίχνος φωτός, και μπορώ να σε δω καθαρά
Ω, έχω να πάρω το χέρι σου και να νιώσω την αναπνοή σου.
Από φόβο για αυτό που κάποια μέρα θα έχει τελειώσει
Σε τραβώ κοντά, τόσα πολλά να χάσω
Ξέροντας πως τίποτα δεν κρατά για πάντα.
Δεν με ένοιαζε πριν να είσαι εδώ.
Χόρευα με γέλιο
Με το ποτέ-ξανά
Μα όλα άλλαξαν.
Άσε αυτό να παραμείνει.
Άκου τις σειρήνες
Καλύπτουν αποστάσεις τη νύχτα
Ο ήχος απηχεί πιο κοντά.
Θα έρθουν για εμένα την επόμενη φορά;
Για κάθε επιλογή, λάθος που έκανα, δεν είναι το πλάνο μου
Να σε στείλω στους ώμους κάποιου άλλου άνδρα
Και να διαλέξεις να μείνεις, θα περιμένω, θα καταλάβω
Ω, είναι εύθραυστο πράγμα, η ζωή που οδηγούμε.
Αν σκεφτώ πολύ μπορεί να συγκλονιστώ από τη χάρη
με την οποία ζούμε τη ζωή μας με θάνατο στις πλάτες.
Θέλω να ξέρεις
Πως πρέπει να φύγω,
Πάντα σε αγαπούσα,
Κράταγα ψηλά, επίσης.
Μελέτησα το πρόσωπο σου,
Και ο φόβος φεύγει.
Είναι εύθραυστο πράγμα, η ζωή που οδηγούμε.
Αν σκεφτώ πολύ μπορεί να συγκλονιστώ από τη χάρη
με την οποία ζούμε τη ζωή μας με θάνατο στις πλάτες.
Θέλω να ξέρεις
Πως πρέπει να φύγω,
Πάντα σε αγαπούσα,
Κράταγα ψηλά, επίσης.
Μελέτησα το πρόσωπο σου,
Και ο φόβος φεύγει,
Ο φόβος φεύγει,
Ο φόβος φεύγει.
Ο φόβος φεύγει.
Αα, ωω..