Λοιπόν οι καρδιές ανήκουν
σαν την πέτρα και το δέρμα
σε ειρήνη με φαυλότητα
κι όλα εντός
Μια σκιά ξεπροβάλλει (απειλητικά) πάνω απ’ τον ποταμό
κι η φωτιά σαρώνει τη γη
τα κόκαλά μας στρίβουν στις ίδιες τους τις υποδοχές
και μέχρι κι εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε να σταθούμε μονάχοι μας
ακριβώς εδώ μονάχοι μας, ναι!
Η φωτιά εν δράσει κάτω από την επιδερμίδα σου
Παντοτινά άσε μας να κοιμηθούμε
έως ότου οι σειρήνες σκίσουν την νύκτα (αφήνοντάς την) διάπλατα ανοικτή
κι ακόμη αφυπνίζουμε την αγάπη
Ω! άκου!
Ο κόσμος είναι ξύπνιος
Ω, ήγκηκεν η ώρα να σηκωθούν οι αφηγητές
και το αίμα των αγγέλων
Χέεεεεϊ μονάχοι… μονάχοι… μονάχοι
άκουσε την απαγόρευσή μου με φαυλότητα
και μονάχοι
ακριβώς εδώ μονάχοι μας, ναι!
μονάχοι
μονάχοι, ναι
μοναχικοί, μοναχικοί, μοναχικοί.