ტუჩები ლურჯდება,
კოცნა - რომელიც ვეღარ განახლდება.
მე მხოლოდ შენზე ვვოცნებობ
ჩემო მშვენიერო.
ფეხის წვერებზე შენი ოთახისკენ,
ვარსკვლავის ნათება უკუნით წყვდიადში,
მე მხოლოდ შენზე ცცოვნებობ
და შენ არც კი იცოდი...
მიტევების საგალობელს
ვიგალობებ
და დავენარცხები შენი მშვენიერებისგან.
აღარ დარჩა დასამალი ადგილი
და არც ვინმე რომ მიენდო,
ჭეშმარიტება სულში ღრმად გიზგიზებს
და მას არასოდეს არ უწერია სიკვდილი.
ტუჩები ლურჯდება,
კოცნა - რომელიც ვეღარ განახლდება.
მე მხოლოდ შენზე ვვოცნებობ
ჩემო მშვენიერო.
მიტევების საგალობელს
ვიგალობებ
და დავენარცხები შენი მშვენიერებისგან.
მიტევების საგალობელს
ვიგალობებ
და დავენარცხები შენი მშვენიერებისგან.
დიახ...
ჩვენი შეცდომები გამოუსწერებელად რჩებიან
და ჩვენი სულები ვერ მიიღებენ შენდობას.