Πεθαίνω να σε ικετεύσω
να μη φύγεις, ζωή μου
Πεθαίνω να σε ακουσω
να πω τα πράγματα που δε θα ξαναπείς ποτέ
Αλλα σωπαινω και αποχωρεις
Κρατω την ελπιδα του να ειμαι ικανος μια μερα
να μην κρυψω τα τραύματα που με πονούν στη σκέψη
ότι κάθε μέρα σε θέλω όλο και περισσότερο
Πόσο καιρό θα κάνουμε υπομονή;
Πεθαίνω να σε αγκαλιάσω
και να με αγκαλιάσεις τόσο σφιχτά
Πεθαίνω να σε κάνω να περάσεις καλά
και να με φιλάς όταν ξυπνάω
Ανετος στο στήθος σου
Μεχρι να εμφανιστει ο ηλιος
Χάνομαι στο άρωμα σου
Χάνομαι στα χείλη σου που πλησιάζουν
Ψιθυρίζοντας λέξεις που φτάνουν σε αυτήν τη φτωχή καρδιά
Νιώθω το μέσα μου να καίγεται
Πεθαίνω να σε γνωρίσω
να μάθω τι σκέφτεσαι
να ανοίξω όλες σου τις πόρτες
και να νικήσω όλες τις καταιγίδες που θέλουν να μας κατακλύσουν
Να συγκεντρώσω τα μάτια σου στο βλέμμα μου
Να τραγουδήσω μαζί σου μέχρι το ξημέρωμα
Να φιληθούμε μέχρι να κουραστούν τα χείλη μας
να δημιουργήσουμε, να ονειρευτούμε, να αφήσουμε τα πάντα να έρθουν στην επιφάνεια
να αφήσουμε το φόβο του να υποφέρουμε
Πεθαίνω να σου εξηγήσω
τι περνάει από το μυαλό μου
Πεθαίνω να σε ιντριγκάρω
και να συνεχίζω να μπορώ να σε εκπλήσσω
Να νιώθω κάθε μέρα αυτό το πετάρισμα όταν σε βλέπω
Τι με νοιάζει ό,τι κι αν πουν
Τι με νοιάζει ό,τι κι αν σκεφτούν, αν είμαι τρελή, αφορά εμένα
Και τώρα ξανακοιτάω τον κόσμο υπέρ μου
Ξαναβλέπω το φως του ήλιου να λάμπει
Πεθαίνω να σε γνωρίσω
να μάθω τι σκέφτεσαι
να ανοίξω όλες σου τις πόρτες
και να νικήσω όλες τις καταιγίδες που θέλουν να μας κατακλύσουν
Να συγκεντρώσω τα μάτια σου στο βλέμμα μου
Να τραγουδήσω μαζί σου μέχρι το ξημέρωμα
Να φιληθούμε μέχρι να κουραστούν τα χείλη μας
να δημιουργήσουμε, να ονειρευτούμε, να αφήσουμε τα πάντα να έρθουν στην επιφάνεια
να αφήσουμε το φόβο του να υποφέρουμε