Simple Twist Of Fate [Thai translation]

เคยนั่งเคียงกันในอุทยาน

ดังที่ฟ้าล่วงเลยทิวากาล

หล่อนมองมา และเขารู้สึกซ่าน ซาบเข้าถึงทรวงใน

รู้สึกเหมือนว่าไร้ซึ่งใคร ได้หวังแต่ปรับตัวหา

เตรียมสู้หน้า กับ ชะตาผันทั่วๆไป

เคยเดินเคียงไปข้างคูคลอง

สับสนเสียหน่อย, ฉันจำได้ไม่บกพร่อง

และพักกันในโรงแรมห้อง- ไฟนีออนแปลกตา

รู้ถึงความร้อนปะทะหน้า ใส่เขาราวรถไฟ

ที่เคลื่อนไป กับ ชะตาผันทั่วๆไป

เสียงแซกโซโฟนลอยเล่นอยู่ไกลๆ

ดังที่หล่อนกำลังผ่านอาร์เคดไป

ดังที่ไฟสอดสาดเข้าไปใน ห้องที่เขาตื่นนอน

หล่อนหยอดเหรียญลงในกระป๋อง แก่ชายตาบอดประตูหน้า

และลืมเกี่ยว กับ ชะตาผันทั่วๆไป

ตื่นนอนมา ในห้องไม่มีใคร

เขาไม่เห็นหล่อนในที่ใดๆ

เขาบอกตัวเองว่าไม่สนใจ เปิดหน้าต่างกว้างออกไป

รู้ถึงความว่างเปล่าที่ด้านใน ที่ไม่อาจจะเข้าใจ

พามาโดย ชะตาผันทั่วๆไป

ยินเสียงติ๊กๆของนาฬิกา

เดินกันไปกับนกแก้วช่างเจรจา

หาหล่อนตรงใน อู่เรือเทียบท่า ที่กะลาสีเรือเข้าไป

บางทีหล่อนอาจเลือกเขาใหม่ ต้องรออีกแค่ไหน

อีกครา สำหรับ ชะตาผันทั่วๆไป

เขาบอกมาว่า มันเป็นบาปกรรม

ที่ได้รู้สึกมากกว่าที่เคยได้ทำ

ฉันยังเชื่อว่าเราคือคู่กัน แต่ฉันกลับผิดสัญญา

หล่อนเกิดในวสันตา ทว่าฉันเกิดช้าไป

โทษมันใน ชะตาผันทั่วๆไป