Görünmez bir mürekkeple yazdın adını
Ne düşüneceklerinden çok korkuyordun çünkü
Ama geride bıraktıkları yara izleri, apaçık ortadaydı
Değil miydi?
Katlanamayacak gibi olduğumuzda, silinir hatıralar
Bir yok olma hilesi, teşekkürlerimizi hak eden
Tekrar yüzeye çıktığında, sadece nefesimizi tutarız
Ve yüzeriz, sadece yüzeriz
Yalvardın, yalvardın bir çeşit değişiklik için
Belki yarın uyanıp pişman olurlardı,
Sana DNA'yla taşınan bir şey gibi bulaştırdıkları acı için
Ama şansın yaver gitmedi, gitmedi
Görünüyor ki sadece tanrının ya da ölümün eliyle değişirmiş onların sülietleri
Bir mucize ya da bir tesadüf için,
Bekliyorsun, bekliyorsun...
Ya da belki uzaklık tek çaredir?
Acıdan uzak, iyileşebileceğin bir yer
Ama senin gerçekten istediğin tek şey onları gururlandırmak,
Öyle değil mi?
Çok zor olmalı, sürekli temizlediğin dağınıklığın içinde olmak
Yürümemiş bir aşkın hayaletine inanmak
Ama yemin ederim,
Gerçek şu ki; sevildin. Çok sevildin.