Ik ben het moe om in tranen wakker te worden
Omdat ik deze fobieën en angsten niet te rust kan leggen
Ik ben nieuw bij dit verdriet dat ik niet kan uitleggen
Maar ik ben geen onbekende bij het hartzeer en de pijn
Het vuur dat ik begon verbrand me levend
Maar ik weet beter dan het te verlaten en te laten sterven
Ik ben een silhouet nu en dan eens afvragend
"Is het al voorbij? Zal ik ooit weer voelen?"
Ik ben een silhouet jagend op regenbogen in m'n eentje
Maar hoe meer ik probeer verder te gaan, hoe meer ik me alleen voel
Dus ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden
Ik ben ziek van het verleden dat ik niet kan wissen
Een wirwar van voetsporen en gehaast stappen die ik niet kan hervolgen
De berg van dingen die me spijten
Is een vuile herinnering die ik liever wil vergeten (waar ik ook ga)
Het vuur dat ik begon verbrand me levend
Maar ik weet beter dan het te verlaten en te laten sterven
Ik ben een silhouet nu en dan eens afvragend
"Is het al voorbij? Zal ik ooit weer lachen?"
Ik ben een silhouet jagend op regenbogen in m'n eentje
Maar hoe meer ik probeer verder te gaan, hoe meer ik me alleen voel
Dus ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden
Omdat ik alleen ga
Waar ik ook ga
Omdat ik alleen ga
Waar ik ook ga
Omdat ik alleen ga
Waar ik ook ga
Ik ben een silhouet nu en dan eens afvragend (nu en dan)
"Is het al voorbij? Zal ik ooit weer liefhebben?"
Ik ben een silhouet jagend op regenbogen in m'n eentje
Maar hoe meer ik probeer verder te gaan, hoe meer ik me alleen voel
Dus ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden
Ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden