Το φώς μιας μέρας μου είπε την μοίρα ενός γιου
Ο ήλιος έδειξε τον δρόμο, σκυθροπό και αυστηρό,
Με τράβηξαν βαθιά τα μανιασμένα νερά, παιδί μου
Βυθίστηκα στα ρεύματα που πνίγουν, γιε μου
Η αντοχή μου δεν είναι αρκετή, οι δυνάμεις μου μ’ εγκατέλειψαν
Χρειάζομαι τη βοήθεια του παραδείσου, ζητώ τη δύναμη του κεραυνού
Σ’ εκλιπαρώ, ω, αστραπή, σφυριλάτησε ένα σιδερένιο εργαλείο
Μια μαγική τσουγκράνα για να σχηματίσει ένα ποτάμι για τον γιο μου
Θεέ της φωτιάς φέρε το φως σου
Σμηλευτή του ήλιου βοήθησέ με τώρα
O φύλακας της ακτής θα κοιμηθεί στη ζεστασιά σου
θα νανουρίσει τον κόσμο των παγωμένων νερών
θα εξορίσει τα ερπετά του σκότους
στο ποτάμι και θα μ’ αφήσει ελεύθερο να φέρω τον γιο μου πίσω
Μια τσουγκράνα φτιαγμένη από τους Θεούς των ουρανών
Το πνεύμα των φωτεινών ημερών μου έστειλε τον ήλιο
Οι παγεροί στρατιώτες του Αδη δεν μ’ εμποδίζουν
Άτροτος θα περπατήσω δίπλα στο ποτάμι της νύχτας
Παιδί μου,
Γιε μου